Het vinden van voedsel en water in de wilde natuur. Opmerkelijk is dat de mens kan lang volhouden zonder voedsel met behoud van prestaties. Absoluut zonder eten (maar niet zonder water) is mogelijk te leven zonder risico tot 16 dagen, en beter is helemaal niet eten dan nuttigen per kleine porties van de voedsel. Hoewel vele dagen vasten en het tekort aan water in het bijzonder, vermindert de weerstand tegen koude, pijn e.z.v.

In de overgang naar een periode zonder voeding, moet worden gezorgt voor de reservevoedsel voor “een slechte dag” gerekend voor 2-3 dagen (met minstenns 500 calorieën per dag). De eerste 2-3 dagen kan men in het algemeen gemakkelijk zonder voedsel, in dit geval moet men voldoende water drinken. Deze 2-3 dagen zijn meestal genoeg om zich te kunnen voorzien van voedsel door middel van de gaven van de natuur, jacht en visserij.

Producten van dierlijke oorsprongIn sommige landen worden sprinkhanen, haarloze rupsen, larven en poppen van kevers, spinnen en termieten als delicatessen. Er kan een moment komen dat je geen andere keuze zal hebben als dit soort van insecten te eten.

Kikkers en salamanders. Deze kleine amfibieën leven overal in gebieden met warm water en een mild klimaat. Noodzakelijk is om kikkers te vangen ‘s nachts, wanneer ze zijn gepassioneerd met hun gekwaak. Kikker is te eten in zijn geheel, vooraf gevild en gebakken boven een vuur, of gekookt.

Schelpdieren. Slakken, mosselen, zij zijn ongewervelden die in zowel zoet als zout water leven, veel van hen zijn eetbaar, zorg ervoor dat ze vers zijn en gekookt. Eet ze rauw niet, omdat je kan zich besmetten met de parasieten.

Schaaldieren. Bij deze soorten horen de zee- en de rivier krabben, kreeften en garnalen. De meeste van hen zijn eetbaar, maar ze worden snel slecht en kunnen verspreiders zijn van gevaarlijke parasieten. De schaaldieren uit de rivier moeten worden gekookt, de soorten uit de zee kunnen eventueel rauw gegeten worden.

Reptielen. Als mogelijke voedsel kunnen dienen de slangen en hagedissen. Vooraf gevild en ontzien van de kop, kan het vlees gekookt of gebakken worden.

Plantaardig voedsel. Deskundigen hebben geteld op de planeet ongeveer 300 duizend planten met inbegriep van die dat groeien in de bergen, moerassen en oceaan. Van hen, 120 duizend soorten zijn eetbaar. In elk land groeit ongeveer 2000 eetbare planten. Sommige van hen kunnen rauw gegeten worden, andere moeten eerst worden onderworpen aan een warmtebehandeling, drogen of weken in het water.

De meest eetbaare van de planten zijn bessen. Er zijn verschillende soorten bessen dat je in de natuur kan vinden, bijvoorbeeld: berendruif, blauwe bosbes, framboos, rode bosbes, en vele andere. Deze bessen zijn rijk aan vitaminen en bovendien zijn ze heel lekker.

Veel planten zijn goede vervangers voor bladgroenten die door ons worden gegeten als onderdeel van dagelijkse voedsel.

Paardenbloem. Deze plant is potentiële levensredder in afgelegen gebieden. De bladeren en wortels kunnen rauw gegeten worden, maar ze smaken beter wanneer ze licht gekookt zijn. Paardenbloem wortel kan worden gebruikt als een vervanger van de koffie, bereid dit als volgt: schil de wortels, snijd in de lengte en vervolgens fijn versnijden. Bak ze en pureer de geroosterde stukjes met behulp van de stenen. Gebruik dit als koffiepoeder.

Goudsbloem. Deze plant is ook te vinden in moerassen en langs de beekjes in het vroege voorjaar. De bladeren en stengels zijn lekker als ze gekookt zijn, vooral van jonge planten.

Wilg. Deze struiken of bomen zijn overal te vinden, de jonge scheuten zijn eetbaar in de lente.

Klein hoefblad. De bladeren en de bloeiende scheuten zijn eetbaar in het voorjaar en de zomer. De plant groeit op klehellingen, heuvels, ravijnen, in regenwouden en vochtige bossen.

Champignons. Er wordt aangenomen dat er zijn ongeveer zevenduizend soorten paddestoelen in de hele wereld, waaronder ongeveer 200 soorten zijn eetbaar en 60 soorten ervan wordt gebruik als voedsel. Champignons zijn zeer rijk aan eiwitten. Verder bevatten ze vetten, koolhydraten, mineralen, sporenelementen (fosfor, kalium, calcium, mangaan, koper, zwavel, zink en andere), bovendien bevatten ze vitaminen A, B, B2, C.

Alle paddestoelen kunnen worden verdeeld in eetbare, oneetbaar en giftig.

Eetbare paddestoelen: champignon, oesterzwam, tropische beurszwam of rijst-stro-paddestoel, shiitake, morielje, hanekam (cantharel), eekhoorntjesbrood, truffel, zwavelzwam, geschubde inktzwam, doodstrompet of hoorn des overvloed, ruwe russula.

Oneetbare paddestoelen: ze zijn niet giftig, maar hebben een onaangename smaak of geur, bovendien bevatten weinig voedingsstoffen een soort van deze paddestoelen is valse hanenkam of valse cantharel, tricholoma sulphureum.

Giftige paddestoelen: in Europa zijn er ongeveer 200 soorten. Onder hen: karbolchampignon, narcisamaniet, vliegenzwam, panteramaniet, groene knolamaniet, porfieramaniet, voorjaarsamaniet, kleverige knolamaniet, satansboleet, witte trechterzwammen, grote kale inktzwam, voorjaarskluifzwam.

Wilde planten. Dankzij wilde planten die je kan vinden in het bos, woestijn of jungles, wordt het lichaam voorzien van essentiële voedingsstoffen en vitaminen. Als voedsel kunnen dienen vruchten, wortels, bollen, scheuten, stengels, bladeren, knoppen, bloemen en noten. Sommige van die, zoals bessen en vruchten kunnen rauw gegeten worden, anderen – wortelstokken, bollen, knollen – koken vereisen.

Het wordt afgeraden om zaden, vruchten en bollen te eten zonder kenmerkende knoflook- of uiengeur, vermijd ook de planten die een melkachtig sap produceren op de breuk. Eetbare vrucht soms kan worden gevonden op indirect bewijs: vogelpoep, gescheurde schil en veel pitten aan de voet van de boomen en veel gevallen vruchten.

Echter het gebruik van bepaalde planten als voedsel, kunt u deze planten aannemen voor eetbare en op die manier een ernstige vergiftiging krijgen.

De “Groene Baretten” van het Amerikaanse leger bevelen de volgende tactiek om te eten van onbekende planten: Wrijf een kleine hoeveelheid van een onbekende plant tussen je vingers. Als na 15-20 minuten voel je geen branderig gevoel (roodheid) op de huid, zet het op de binnenkant van de elleboog. Als na 15-20 minuten voel je geen branderig gevoel (roodheid) op de huid, plaats het tussen je lippen. Als er geen irritatie na gedurende 15-20 minuten, neem dan een kleine hoeveelheid van deze onbekende plant in je mond en kauw het, maar niet doorslikken. Als er geen irritatie, branderigheid en bittere smaak na 15-20 minuten doorslikken. Als na 15-20 minuten voel je geen misselijkheid, duizeligheid en andere symptomen van verslechterende gezondheid – gebruik dan een kleine hoeveelheid van deze plant als voedsel. Als de volgende dag je niet het gevoel hebt dat je gezondheid is verslechterd, voel je vrij om deze plant te gebruiken als voedsel.

Om de vergiftigingen te voorkomen, kan je de onbekende vruchten en knollen zorgvuldig koken, aangezien de meeste plantengiffen worden verwoest door een warmtebehandeling.

Bijvoorbeeld cassave knollen (een belangrijke bron van voedsel in tropische landen), zeer giftig in zijn rauwe vorm, na de warmtebehandeling zijn ze lekker en volledig onschadelijk voor de gezondheid.

De wortels en knollen van planten maar ook vissen en kleine dieren kunnen worden gebakken zonder gereedschap aldus direct op hete kolen, vooraf bedekt met een laag van klei, folie of bladeren.

Methodes van extractie en zuivering van water.

Water – het is leven zelf. Het is noodzakelijk om de waterbron te vinden en indien nodig te zuiveren van organische en anorganische onzuiverheden of zouten als het te veel zout bevat en zorgen voor opslag.

Natuurlijke waterbronnen kunnen worden verdeeld in verschillende groepen: open (rivieren, meren, beken), grondwater (ondergrondse reservoirs), biologische waterbronnen (planten, waterdragers – bamboe, cactussen), atmosferisch water (regen, sneeuw, dauw, ijs).

Het water uit de rivieren, beken, bronnen kan worden gedronken rauw, maar voordat je je dorst gaat lessen met het water uit de vijvers zonder stroming, wordt het ontdaan van onzuiverheden en ontsmet. Een filter is eenvoudig om het zelf te maken, gebruik verschillende lagen van een verband, of maak 3-4 gaten in een leeg blikje en opvullen deze met zand.

U kan ook een ondiep gat maken ongeveer 0,5 meter van de rand van het reservoir, na een tijdje zal het gevuld worden met schoon, helder water. Voor desinfectie kan u jodium (8-10 druppels per 1 liter water) gebruiken, maar echter, de meest betrouwbare manier om het water te desinfecteren – koken.

Met voldoende watervorraad drink zoveel als het nodig is.

In het geval van gebrek aan water is van belang om zich strikt te houden aan de volgende regels:

– eet niet te veel, in het bijzonder vleesgerechten

– het is aangeraden om niet te roken

– voornamelijk het water voorzien voor de zieken

– om dorst te verminderen, drink per kleine slokjes en houd langer in de mond

– in de hete dag verblijf niet te lang in de zon maar in de schaduw

– houd je bovenkleding en je hoed aan om het lichaam te beschermen tegen transpiratie