De bladeren en bloemen van de plant bevatten vluchtige olie (1,5 tot 3,5% van het droog gewicht). Pepermunt essentiële olie bevat voornamelijk menthol. In de medische praktijk wordt de infusie van pepermunt ingenomen tegen de misselijkheid. Van bladeren en bovengrondse delen wordt gemaakt pepermuntolie en munt tinctuur.

Tinctuur druppels (10-15) worden voorgeschreven tegen de misselijkheid en braken en om de smaak van bepaalde geneesmiddelen te verbeteren. Pepermuntolie als aromatische stof wordt gebruikt in de parfum en cosmetica industrie, in de tandpasta en mondwater. In de voedselindustrie dienen de olie en de blaadjes als specerij.

Pepermunt is aanbevolen bij zenuwaandoeningen en hartpijn, cholecystitis, galblaas en nierstenen, winderigheid, bij hoofdpijn, slapeloosheid, kiespijn, reuma, verkoudheid, atherosclerose, hoge bloeddruk, bij ontstekingen en de aandoeningen van de bovenste luchtwegen, tegen de griep, angina pectoris, cerebrovasculaire spasmen en metabole stoornissen.

Pepermunt wordt uitwendig gebruikt als kompres bij tumoren, neuralgie en ischias. De plant werd hoog gewaardeerd in het oude Griekenland en Rome. In Rome werd gedacht dat de geur van pepermunt brengt goed humeur, de vertrekken werden besprenkeld met muntwater, men wreef tafels in met muntblaadjes en aan de gasten werden aangeboden muntslingers.

Men geloofde dat de geur van pepermunt stimuleerde de geest, dus de Romeinse historicus Plinius de Oudere droeg altijd op zijn hoofd een kroon van verse groene pepermunt en vroeg zijn studenten om hetzelfde te doen. Deze gewoonte heeft overleefd tot de Middeleeuwen.

Munt wordt veel gebruikt voor medicinale doeleinden in traditionele en volksgeneeskunde. De infusie van pepermunt is eenvoudig om zelf te bereiden: Schenk over 2 eetlepels gemalen droge kruid 500 ml kokend water, laten dit 30 minuten trekken, zeef het, lauw drinken een derde of een half kopje 2-3 keer per dag 20-30 minuten voor het eten.

In geneeskunde wordt pepermunt toegepast in geval van spasmen van coronaire vaten en gladde spieren.

Muntsap is aanbevolen bij angina pectoris, prikkelbaarheid, slapeloosheid, hysterie, jeuk aan de huid, spijsvertering stoornissen, spastische colitis, flatulentie, braken, misselijkheid, diarree, voor de lever en galblaas, bij urolithiasis.

Infusie van pepermunt wordt gebruikt bij gastritis, maag krampen, opgeblazen gevoel, als slijmoplossend, zweetafdrijvend bij verkoudheid, bij hoest.

In de Tibetaanse geneeskunde pepermunt wordt gebruikt bij maagziekten, als kompres bij krampen, reumatische pijn, jeuk en ontsteking van de huid.

Infusie van muntblaadjes (recept 1): schenk over 5 g gedroogde gemalen munt 200 ml kokend water, laat dit gedurende trekken 10-15 minuten in een thermoskan, zeef het. Neem 1 eetlepel om de 3 uur.

Infusie (recept 2): Schenk over 10 g gedroogde muntblaadjes 200 ml gekookt water, laat dit trekken gedurende 1 uur, zeef het. Neem 1 eetlepel 3-5 keer per dag.

Afkooksel van Pepermunt: 50 g van gedroogde en gemalen pepermunt koken in 8 liter water gedurende 10-15 minuten, laten trekken 30 minuten en voorzichtig afgieten door een zeef. Gebruik dit om te baden.