Linde is een geslacht van bomen uit de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae). De soorten van dit geslacht komen voor op het noordelijk halfrond in Europa, Noord-Amerika en Azië. In juni bloeit de linde rijkelijk en wordt door bijen en hommels bestoven.

De gedroogde bloeiwijzen worden medicinaal gebruikt. Farmacologisch belangrijke inhoudsstoffen zijn flavonoïden, slijmstoffen, koffiezuurderivaten, looistoffen en etherische olie met linalool en germacreen.

In de volksgeneeskunde wordt linde gebruikt als vocht- en urinedrijvend middel, om de afweer te versterken, bij maag-darmklachten en krampen.

Het gebruik van lindebloesem wordt geadviseerd bij verkoudheid en droge prikkelhoest.

Thee bereiding: schenk 150 ml kokend water over 1 tl lindebloesem, laat het 5 minuten trekken, drink dagelijks een aantal koppen, vooral in de namiddag en avond. Deze bereiding kan ook worden gebruikt om te inhaleren.

Het gemiddelde van 1 kg verse bloemen maakt ongeveer 300 g droge lindebloesem. Deze hoeveelheid is genoeg voor 1-2 jaar voor een klein gezin. Op de juiste wijze opgeslagen lindebloesem blijven hun eigenschappen behouden drie jaar lang.

Linde bloemen bevatten ook etherische olie, bittere tannines, flavonoïden, cumarine, saponinen, was, suiker, glucose, caroteen, vitaminen, micro- en macronutriënten.

In de traditionele geneeskunde wordt linde al lang gebruikt bij verkoudheid, koorts, griep en bronchitis.

De thee van lindebloesem heeft gunstige effect op het lichaam bij alle verkoudheden, bij aandoeningen van de nieren en longen.

Een langere gebruik van linde thee is niet aangeraden gezien dat het opwekt het zenuwstelsel en kan nadelig zijn voor de hartfunctie.

Van lindebloesem wordt bereid een afkooksel of infusie. Wordt warm gedronken bij hoest, verkoudheid, hoofdpijn, keelpijn, koorts, buikpijn, reuma en flauwvallen.

Infusie van lindebloesem wordt als spoeling gebruikt bij stomatitis, gingivitis, tonsillitis, laryngitis.

In de vorm van kompres wordt gebruikt bij ontstoken aambeien, zwelling, zweren, reuma, jicht, bij gynaecologische aandoeningen.

De infusie van linde kan worden gebruikt voor het baden bij aandoeningen van het zenuwstelsel. Gehakte verse linde knoppen en bladeren worden lokaal gebruikt als anti-inflammatoire, pijnstillend en verzachtend bij brandwonden, ontsteking van de melkklieren en andere inflammatoire aandoeningen.

Lindebloesem in de vorm van kompressen kan worden toegepast bij behandeling van steenpuisten en abcessen.

Lindebloesem wordt geoogst in juni-juli tijdens de bloei. Het verzamelen van bloemen mag alleen worden gedaan bij droog weer ‘s middags na een val van de dauw.

Bereidingen van lindebloesem zijn urine- en zweetafdrijvend, verhoogd de secretie van maag-klieren en vergemakkelijken de galafdrijving.

Bijzonderheden: Lindehout wordt gebruikt om lindehoutskool (Carbo Tiliae) te maken, deze heeft een bijzondere rol in de wetenschappelijke en traditionele geneeskunde. Lindehoutskool heeft een opmerkelijk vermogen om schadelijke stoffen te binden in hoeveelheden die hoger zijn dan eigen volume tot 90 maal. De moderne wetenschappelijke geneeskunde maakt gebruik van lindehoutskool om te absorberen van giftige stoffen in geval van vergiftiging.

Preparaten van lindehoutskool zijn effectief bij de behandeling van voedselvergiftiging, tuberculose, diarree, ziekten van de maag en darmen, alsook als uitwendige middel bij behandeling van bloedende open wonden.

Opgelet: Vermijd langdurig gebruik van linde, het kan opwekkend zijn voor het zenuwstelsel en kan nadelig zijn voor de hartfunctie.